خاوند مې د کوروالي په مهال داسې نوم راته اخلي چې د شرمه هېچاته نشم ويلی. دا نومونه دومره بې ادبه او توهیني وي چې زړه مې ماتېږي، خو هېڅوک ته یې نه شم ویلای. زه هغه هندۍ پېغله یم چې خاوند مې هر ځل د کوروالي پر مهال راته داسې ټکي وايي چې زما عزت ته ګواښ پېښوي.
د کوروالی په داسې حالت کې چې باید مینه، درناوی او تودې خبرې وي، زما خاوند برعکس داسې بد نومونه کاروي چې زه یې په زړه کې ژور درد احساسوم. دغه ټکي نه یوازې زما روح ته ټکان ورکوي، بلکې زما د ځان باور ته هم زیان رسوي. زه پوهیږم چې دا ډول الفاظ د یو میړه له پاره مناسب نه دي، خو هغه داسې کوي چې نه پوهېږي زه څومره تکلیف کړم.
زه هیله لرم چې خاوند مې زما درناوی وکړي او زما احساسات وپیژني، خو هر ځل چې د کوروالی وخت راشي، هغه بیا هم پر دې ټکي ټینګار کوي. د ده له خوا دا ډول ټکي ماته نه یوازې شرم راولي، بلکې د مینې او یووالي پر ځای زموږ ترمنځ فاصله راولي. زه غواړم هغه ما ته د مینې او احترام احساس راکړي، نه دا چې زه ځان له کومه بې ارزښته او سپکه وګڼم.
زما لپاره دا ډېر مهم دی چې ښځه د کور په فضا کې ځان خوندي او درناوی شوې احساس کړي، خو کله چې خاوند یې د کوروالي پر مهال داسې نومونه کاروي، نو هغه احساس ټکنیږي. دا بې ادبه نومونه ښځه په ټولنه کې هم شرمنده کوي او د هغې ځان باور له منځه وړي. داسې ټکي باید هېڅ میړه د خپلې ښځې لپاره ونه کاروي.
زه نه پوهېږم چې دا نومونه چې خاوند مې اخلي، د هغه د خپل خفګان یا څه بلې ستونزې څرګندونه ده، خو زه غواړم هغه پوه شي چې د کوروالی وخت باید یوازې د مینې او احترام وخت وي، نه د توهین او درد وخت. زه هیله لرم چې یوه ورځ به هغه زما درناوی وکړي او دا ډول نومونه به پرېږدي.
په پای کې غواړم ټولو ښځو ته ووایم چې که ستاسې خاوند هم داسې کوي، د صبر تر څنګ یې خپل احساسات ورسره شریک کړئ، او که امکان ولري، د کورنۍ یا یو باورمند کس مرسته واخلئ. ځکه چې هېڅوک حق نه لري چې ښځه د کوروالي په داسې وخت کې ذلیل کړي یا بې عزته کړي. کوروالی باید د مینې، درناوي او خوښۍ وخت وي، نه د شرم او درد وخت.