کله چې یوه ښځه یو نارینه ته خپل ټول بدن، احساسات او شهوت تسلیموي، دا یوازې د فزیکي ښکلا یا پیسو له امله نه وي، بلکې هغه دوه مهم شیان وي چې دا پریکړه اسانه کوي. ښځې طبیعتاً عاطفي موجودات دي او که یو نارینه د دوی داخلي نړۍ درک کړي، نو دا د مینې ژورې کچې ته ورسېږي.
لومړی شی چې یو نارینه باید ولري، دا ده چې ښځه باید له هغه سره ځان خوندي احساس کړي. دا خونديوالی یوازې فزیکي نه، بلکې رواني او عاطفي هم وي. کله چې یوه ښځه احساس کړي چې دا سړی به هیڅکله یې نه پرېږدي، نه به یې زوروي او نه به د هغې احساسات له پامه غورځوي، نو دا د هغې د شهواني احساساتو دروازې پرانیزي. ښځه د باور پر بنسټ خپل بدن تسلیموي، نه د فشار یا مجبوری له کبله.
دوهم شی دا دی چې نارینه باید د ښځې احساساتو ته ارزښت ورکړي او هغه واوري. ډېری نارینه اوري، خو نه پوهېږي، یا هم یوازې ظاهري توجه کوي. کله چې یو سړی د خپلې ښځې خبرې له زړه واوري، د هغې دردونه، خوشحالۍ او اړتیاوې درک کړي، ښځه ورته ځان بشپړ تسلیموي. دا ځکه چې هغې ته دا احساس ورکول شوی چې دا نارینه هغه څوک دی چې هر وخت به ورسره وي او د هغې روح او بدن دواړه ورته ارزښت لري.
یو نارینه چې دغه دوه ځانګړتیاوې ولري، یعنې اعتماد او ژور درک، نو ښځه به نه یوازې فزیکي اړیکه ورسره جوړه کړي، بلکې دا اړیکه به د مینې، جذبې او ژورې خوښۍ سرچینه وي. داسې نارینه ته ښځه د ځان هر اړخ تسلیموي، ځکه چې پوهېږي دا سړی به یې له منځه نه وړي، بلکې ارزښت به ورکړي.
په هره ښځه کې یو داخلي دیوال وي چې یوازې د ریښتيني مینې، باور او درک له لارې ماتېږي. که یو نارینه دغه دوه کلیدونه ولري، نو ښځه نه یوازې خپل بدن، بلکې خپل روح، وفاداري او مینه هم ورته ورکوي.
په پای کې دا ویلای شو چې ښځې ته فزیکي نږدېوالی هغه وخت معنا پیدا کوي، چې د اعتماد او عاطفي امنیت فضا وي. هر نارینه که غواړي چې ښځه ورسره په ژوره توګه وصل شي، باید د دې دوو سترو ارزښتونو خاوند وي.