ښځې په لومړیو کلونو کې د شهواني احساساتو لوړه کچه تجربه کوي، چې دا د بیولوژیکي، هورموني او رواني عواملو له امله وي. د ځوانۍ په پیل کې، د بدن هورموني تغییرات، ځانګړې جذبې او د ژوند نوې تجربې د دې لامل ګرځي چې د شهوت احساس تر ټولو لوړ وي. دا مرحله د جنسي اړیکو لپاره د زیاتې علاقې، جذبې او خوند له ځان سره لري، چې د بدن طبیعي حالت ته ورګرځي.
له څلورو کلونو وروسته، دا احساسات ممکن تدریجاً کم شي، چې مختلف عوامل یې سبب ګرځي. د وخت په تېرېدو، بدن د هورمونونو په تنظیم کې بدلون راولي، د جنسي ژوند تکرارۍ احساس رامنځته کوي، او ذهني فشارونه، لکه کورنی ژوند، دندې، او مسئولیتونه، پر جنسي جذبو اغېز کوي. دا ټول فکتورونه د دې لامل کېږي چې ښځې خپل شهواني احساسات تر یوه بریده له لاسه ورکړي او جنسي ژوند یې پخوانی خوند ونه لري.
یو بل مهم لامل ذهني او عاطفي بدلونونه دي، چې د اوږدمهاله اړیکو، عادتونو او د ژوند ستړیاوو له امله رامنځته کېږي. کله چې اړیکې د تکرار په حالت کې شي، نو لومړنی جذابیت کمېږي، او ښځې ممکن جنسي ژوند ته هغه توجه ونه لري چې د پیل کلونو کې یې لرله. سربېره پر دې، فزیکي روغتیا هم اغېز لري، ځکه چې د هورموني تغییراتو، میندوارۍ، او نور طبیعي بدلونونو له امله د ښځې بدن خپل پخوانی جنسي قوت له لاسه ورکوي.
سره له دې، دا بدلون دایمي نه دی او د سم مدیریت له لارې بېرته د جذابیت حالت ته ورتللای شي. فکري تمرکز، فزیکي تمرینونه، متقابل تفاهم، او د اړیکو تازه ساتل د دې لامل ګرځي چې ښځې بېرته خپل شهواني احساسات ترلاسه کړي. مهمه دا ده چې د اړیکو دواړه لوري په خپلو جذبو کار وکړي، نو دا به نه یوازې د جنسي خوندونو دوام یقیني کړي، بلکې د ګډ ژوند کیفیت ته به هم وده ورکړي.
