مېړه که وغواړي خپله ښځه په ریښتیا انزال ته ورسوي، باید دوه مهم شیان ولري: صبر او درک. که دا دواړه نه وي، نو هېڅکله به یې مېرمنه هغه بشپړ خوند احساس نکړي چې طبیعي حق یې دی. کوروالي یوازې فزیکي عمل نه دی، بلکې ذهني او احساسي اړیکه هم غواړي.
ډېر نارینه فکر کوي چې یواځې فزیکي هڅې بسنه کوي، خو که ښځه ذهني آرام نه لري، انزال ته نه شي رسېدلای. د هغې بدن ته وخت ورکول، د هغې احساسات درک کول، او هغه په تدریجي ډول لمس کول هغه څه دي چې اصلي نتیجه ورکوي. که مېړه بې حوصلې وي او یوازې خپل خوند ته اهمیت ورکوي، نو ښځه به هیڅکله ریښتینی ارګازم تجربه نه کړي.
دویم مهم ټکی دا دی چې نارینه باید د ښځې بدن وپېژني. هره ښځه ځانګړې ده، او د خوند اخیستو طریقه یې توپیر لري. که مېړه دا ونه غواړي چې د خپلې مېرمنې حساس نقطې پیدا کړي، نو هېڅکله به یې په سمه توګه انزال ته ونه رسوي. ښځه باید احساس کړي چې مېړه یې د هغې د بدن، روح، او احساساتو خیال ساتي.
که یو نارینه دا دوه شیان، صبر او درک، ونه لري، نو هر څومره چې هڅه وکړي، د خپلې مېرمنې لپاره به کوروالي یوازې یوه ستړې کوونکې دنده وي، نه هغه تجربه چې دواړه ورته اړتیا لري.
