پېغلې نجونې، چې د لومړي ځل لپاره کوروالي تجربه کوي، بدن یې د نوي حالت سره بلد نه وي. د دوی عضلات، ځانګړې غدې، او عصبي سیستم یو مشخص وخت ته اړتیا لري تر څو یخوالی احساس کړي.
د کوروالي پر مهال د پېغلې نجلۍ بدن ته د وینې جریان زیاتېږي، او دا پروسه د ۱۰ تر ۲۰ دقیقو پورې وخت نیسي. ځینې نجونې ممکن له دې لږ یا ډېر وخت ته اړتیا ولري.
رواني چمتووالی هم د یخېدو پر پروسه مستقیم اثر لري. که یوه نجلۍ آرامه او ذهناً چمتو وي، نو د یخېدو چانس یې زیاتېږي. که فشار، وېره یا درد تجربه کړي، نو دا چاره اوږدېدای شي.
طبیعي رطوبت او د بدن هورموني تعامل هم مهم رول لري. ځینې نجونې ژر یخېږي، خو ځینې بیا د بدن د طبیعي عکس العمل له امله ډېر وخت ته اړتیا لري.
د جنسي تحرک ډول او شدت هم مهم دی. که نجلۍ د تدریجي لمس او مینې تجربې ته وخت ورکړي، نو یخېدو ته به چمتو شي. که چیرې کوروالي ته کافي وخت ور نه کړل شي، نو د یخېدو احساس به کمزوری وي.
عمر، فزیکي روغتیا، او هورموني وضعیت د بدن یخېدو ته اغېز لري. ځوانې پېغلې، چې هورموني بدلونونه تجربه کوي، ممکن چټک یا ورو یخوالی احساس کړي.
د نجونو ترمنځ د یخېدو وخت توپیر لري، او دا د بدن طبیعي تعامل پورې اړه لري. ځینې نجونې د څو دقیقو په ترڅ کې یخېږي، خو ځینې نورو ته د لا زیات تحرک اړتیا وي.
د حقیقي یخېدو وخت په فردي فاکتورونو، احساساتو، او د بدن طبیعي تعامل پورې تړاو لري. نو، د یوې واحدې دقیقې ټاکل ستونزمن کار دی، ځکه هر بدن ځانګړی عکس العمل لري.
