ښځه چې د اوبو په غېږ کې د مينې رازونه لټوي، نو د هغې احساسات لکه د څپو نرمښت ته تسلیمېږي. اوبه د بدن د هرې برخې سره لوبې کوي، د نرمو ګوتو په څېر، چې د مینې اور لا بله وي. دا یوه داسې فضا رامنځته کوي، چېرې چې بدنونه سپک احساسېږي، خوندونه ژورېږي، او احساسات د ازادۍ په څېر خپرېږي.
کله چې مېړه یې د مينې نرمه ژبه زده کړې وي، او د هغې د بدن اړتیاوې په نظر کې ونیسي، نو دا تجربه لا نور هم خوندورېږي. په اوبو کې نرمي خوځښتونه، د بدن د آرامۍ احساس، او د وجود حساسیت هغه څه دي چې ښځې ته د نه هیریدونکي مزې احساس ورکوي. دا هغه وخت دی چې دواړه یو بل ته ورنژدې شي، د زړه اوازونه یې سره ګډ شي، او لحظې یې د سپوږمۍ د رڼا په څېر ځلېږي.
اوبه، چې د بدن له هرې برخې سره مینه کوي، د ښځې د پوستکي حساسیت زیاتوي. اوبه د مېړه د لمس له تودوخې سره یو ځای کېږي، چې دا د بدن د ریښو تر ژوروالي پورې د لذت څپې رسوي. دا یو داسې حالت دی چېرې چې نه یوازې بدنونه، بلکې روحونه هم سره نښلي.
خو دا مزه یوازې هغه وخت لا زیاته خوندوره کېږي، چې مېړه یې د صبر، نرمو لمسونو، او د احساساتو د ژوروالي هنر زده کړی وي. که چیرې هغه د ښځې د بدن رازونه وپېژني، او د اوبو له جادو سره یو ځای شي، نو دا تجربه به د تل لپاره د یادونو په کتاب کې ثبت شي.
په اوبو کې د مينې دا نازک سفر، چې د دوه وجودونو د وصل یوه خوندوره بیلګه ده، ښځې ته د داسې حس تجربه ورکوي چې د بل هر وخت نه توپیر لري. دا یوه تجربه ده چې نه یوازې د بدن اړتیاوې پوره کوي، بلکې د روحونو ترمنځ ژوره مینه او نږدېوالی هم راوړي.
