ځینې خپلوان د اعتماد وړ نه وي، او ښځه باید ورسره هېڅکله یواځې پرېنښودل شي. که څه هم هغوی د وینې یا نکاح له لارې خپلوان ګڼل کېږي، خو دا اړینه نه ده چې نیت او عمل یې هم سم وي.
لومړۍ ډله هغه خپلوان دي چې د ښځې د مېړه له کورنۍ څخه وي، لکه د مېړه ورور، خسر یا د کور نور نارینه غړي. که څه هم دا خپلوان ګڼل کېږي، خو شریعت او دودونه د هغوی سره د حجاب او احتیاط سپارښتنه کوي، ځکه چې ډېرې فتنې له همدې ځایه راولاړېږي.
دویمه ډله د ښځې خپلوان دي، لکه د تره زوی، د خاله زوی، د ماما زوی یا نور نږدې خپلوان چې د محرمیت حدونه یې نه دي ټاکل شوي. دوی که هر څومره نېک وګڼل شي، بیا هم د تنهایي حالت باید ورسره رامنځته نه شي.
درېیمه ډله هغه خپلوان دي چې د دوستانو یا د کورنیو د اړیکو له امله نږدې شوي وي، خو د امانت، عزت او اعتماد وړ نه وي. دا کسان اکثر د کورنۍ د غړو په سترګه کتل کېږي، خو په حقیقت کې د ښځې د حریم لپاره خطر جوړېدای شي.
د دې لپاره چې کورنۍ خوندي پاتې شي، د ښځې عزت وساتل شي، او ټولنیزې ستونزې راولاړې نه شي، باید له دې دریو ډلو خپلوانو سره د ښځې یوازې پرېښودل جدي ونه ګڼل شي. احتیاط کول د هوښیارۍ نښه ده، او د پښېمانۍ مخنیوی تل غوره دی.
