هندۍ نجلۍ، چې له یوې کلنې ودونه وروسته یې د کورني ژوند فشارونه او د خاوند سختې نیوکې احساس کړې، په لوڅو فلمونو کې د کار پیل ته اړ شوه. خاوند یې په دوامداره توګه هغه ته د ناکامۍ او بې ارزښته والي پېغورونه ورکول، چې هغې ته یې د ځان ارزښت له لاسه ورکولو احساس ورکړ. هغه پېغورونه په دې ډول وو: «ته هیڅکله د کورنۍ دندې سم ترسره نه کوې»، «ستا له وجې مې ټول ژوند خراب شوی»، او «ته هیڅکله زما د تمو وړ نه وې». دغه خبرې د هغې پر نفسي او ذهني حالت ژور اغېز وکړ.
د دې پېغورونو لاندې، نجلۍ د ځان لپاره یو بدیل لاره ولټوله، او د لوڅو فلمونو نړۍ ته مخه کړه. هغې فکر کاوه چې په دې صنعت کې به لږترلږه د مالي او شخصي ازادۍ فرصت ترلاسه کړي، او د خاوند د مداخلو پرته خپل ژوند کنټرول کړي. په لومړیو کې د هغې تصمیم د کورنۍ د فشارونو او رواني کړاوونو له امله یوه تګلاره وه چې ځان ته یې د ژغورنې احساس ورکړ.
د فلمونو په نړۍ کې نجلۍ د خپل بدن او ښکلا په کارولو سره په چټکۍ سره پېژندل شوه. هغې پوهه شوه چې که څه هم دا لاره ټولنیز بدنامي لري، خو مالي خپلواکي او د ځان کنټرول احساس ورته ورکړ. د هغې تجربه په دې صنعت کې د ځان ښودلو، تخلیقي آزادی، او د احساساتو د آزادۍ لپاره یوه لار وګرځیده.
په دې مسیر کې هغې زده کړه چې څنګه خپل رواني فشارونه کنټرول کړي او د نورو خلکو انتقادونه له ځان سره ګډ نه کړي. هره پروژه چې هغې ترسره کړه، هغې ته د خپلو پخوانیو پېغورونو په وړاندې د قوت او اعتماد یو ډول یادګاري شو. هغې ورو ورو خپل ځان د رواني کړاوونو څخه خلاص کړ او خپل راتلونکی د خپلې خوښې مطابق جوړ کړ.
په پای کې، هندۍ نجلۍ د خپل ژوند د فشارونو او خاوند د پېغورونو په مقابل کې یوه نوې لاره پیدا کړه. که څه هم ټولنه د هغې پرېکړه منفي وګڼله، خو هغې د خپل ځان لپاره د مالي او شخصي ازادۍ یوه لار پیدا کړه، چې په نهایت کې د خپل ژوند او تصمیمونو په اړه د ځان کنټرول احساس یې ترلاسه کړ. دا کیسه د هغې د مبارزې، زغم او د ځان د ځواکمن کولو یوه حقیقي بیلګه ده.