په کوروالي کې ځینې کارونه د ښځې احساسات بدلوي او هغه په خپله طبیعي فطرت کې بې پروا کوي. لومړی، که نارینه د ښځې د خوښې او آرامتیا په پام کې ونه نیسي او له زور او بې حسي سره عمل وکړي، دا د هغې غرور او ځان درناوی ماتوي. ښځه چې کله خپله عزت او ځان پېژندنه له لاسه ورکړي، نو بیا په کوروالی کې د شرم یا محدودیت احساس نه کوي.
دوهم، د ناوړه یا تیز چلند له امله ښځه چې د خوند ځای ته په بشپړ ډول ځان سپاري، د هغې طبیعي شهوت په آزادانه ډول څرګندېږي. کله چې غرور مات شي او د ځان محدودیتونه له منځه ولاړ شي، نو ښځه نور د پردې تر شا ځان نه پټوي او بې شرمه خوند اخلي.
درېیم، دا پروسه په رواني توګه د ښځې په ضمیر کې یوه ځانګړې بدلون راولي. هغه نور نه یوازې د کوروالي په وخت کې ځان محدودوي، بلکې د نارینه په وړاندې خپلې غوښتنې او خوندونه په ښکاره اظهاروي. دغه بې پروا کوروالی د هغې د شخصي آزادۍ یوه نښه ګڼل کېږي.
څلورم، د دې کارونو اغیز یوازې د کوروالي پر مهال نه څرګندیږي، بلکې د ښځې په ټولنیز او شخصي چلند کې هم تاثیر کوي. هغه په خپلو انتخابونو کې آزادېږي، د نارینه په وړاندې لږ پرده ساتي او د خپلې خوښې سره سم عمل کوي.
پنځم، په ټولیز ډول، دا دوه کړنې که څه هم د غرور ماتیدو لامل کېږي، خو ښځه په پایله کې خپل طبیعي غریزوي خوندونه څرګندوي او د بې شرمه کوروالی فرصت ترلاسه کوي. په دې توګه، د نارینه لپاره مهمه ده چې د دې پروسې رواني اغیزې او د ښځې احساسات په پام کې ونیسي ترڅو دواړه د کوروالي څخه بشپړ خوند واخلي.