نوې واده شوې نجلۍ د واده له لومړیو ورځو سره له فزيکي او احساساتي بدلونونو سره مخ کېږي. د نوې اړیکې تودوخه، د مینې احساس، او د نوي ژوند پیل، ټول د دې لامل کېږي چې د هغې اړتیاوې او غوښتنې توپیر ولري. د جنسي اړیکو اړتیا په افرادو پورې تړلې ده، خو نوي واده شوي جوړې اکثره د یو بل سره د نږدېوالي زیات شوق لري، ځکه خو ممکن د ورځې څو ځله د یو بل قربت ته اړتیا محسوس کړي.
دا اړتیا یوازې فزيکي نه وي، بلکې احساساتي اړخ هم لري. ښځې اکثره د مینې، پاملرنې، او عاطفي نږدېوالي له لارې جنسي اړیکې ته لېواله کېږي. که میړه د خپلې مېرمنې احساساتي اړتیاوې پوره کړي، د هغې جنسي غوښتنې هم په طبیعي توګه تنظیمېږي. ځینې ښځې د واده له لومړیو ورځو راهیسې د جنسي اړیکې لوړه هیله لري، خو ځینې نورې بیا وخت ته اړتیا لري ترڅو د خپل نوي ژوند سره عادت شي.
د دې اړتیا شدت د هر چا په شخصیت، فزيولوژي، او احساساتي حالت پورې اړه لري. ځینې نوي واده شوي جوړې د ورځې یو یا څو ځل جنسي اړیکې ته اړتیا لري، خو نور ممکن د بدن د ستړیا، ذهني فشار، یا احساساتي حالت له کبله لږه لېوالتیا ولري. دا طبیعي ده چې د لومړیو ورځو جذبه د وخت په تېرېدو سره بدلون مومي، او دا د بدن او ذهن طبیعي پروسه ده.
ځینې خلک باور لري چې نوې واده شوې ښځې باید هره ورځ یا د ورځې څو ځله جنسي اړیکې ولري، خو دا نظر عمومي نه دی. د ښځې اړتیاوې د هغې فزيکي حالت، احساساتي ثبات، او د میړه له چلند سره تړاو لري. د واده په پیل کې، غوره دا ده چې دواړه خواوې د یو بل احساساتو ته درناوی وکړي او پرته له فشار څخه د یو بل اړتیاوې درک کړي.
په ټوله کې، د نوې واده شوې نجلۍ د جنسي اړتیا اندازه ثابته نه ده، بلکې د شرایطو، چاپېریال، او د ژوند د نوي پړاو له تجربو سره بدلون مومي. تر ټولو مهمه دا ده چې دواړه خواوې یو بل ته غوږ کېږدي، تفاهم ته ورسېږي، او د یو بل احساسات درک کړي. په دې توګه، د واده اړیکه نه یوازې فزيکي، بلکې احساساتي بڼه هم غوره کوي، چې پایله یې یو باثباته او خوشحاله ګډ ژوند وي.
